Ποια οδοντόβουρτσα να πάρω;

Έχω δύο οδοντόβουρτσες. Μία πορτοκαλί και μία κόκκινη. Παιδικές, για μένα.

Κάθε βράδυ, πριν πάω να κοιμηθώ, μου έχει μάθει η μαμά μου ότι πρέπει να πλένω τα δοντάκια μου. Μου αρέσει γιατί διαλέγω κάθε φορά ποια οδοντόβουρτσα να χρησιμοποιήσω.
Ο μπαμπάς μου τις κρατάει μπροστά μου κι εγώ πρέπει να αποφασίσω. Την πορτοκαλί απόψε, ή την κόκκινη που είναι και το αγαπημένο μου χρώμα; Και το πορτοκαλί είναι το αγαπημένο μου χρώμα. Πιο αγαπημένο όμως είναι το κόκκινο.

Κάθομαι λοιπόν πάνω στο σκαμνάκι που έχουμε στο νιπτήρα για να φτάνω, και προσπαθώ να αποφασίσω.

Α-μπε-μπα-μπλομ, του-κηθε-μπλομ
α-μπε-μπα-μπλομ, του-κηθε-μπλομ, μπλιμ, μπλομ

Αλλά δεν σταματάω εκεί, συνεχίζω.

Τηηη κάνουν τη μπουγάδα, με νερό και σαπουνάδα,
και - μια - κού - πα - γα - λα - τά - δα,
βγαι - νεις - και - τα - φυ - λάς - ό - λα - Ε - ΣΥ!

Όλη αυτή την ώρα, ο μπαμπάς κάθεται υπομονετικά και περιμένει να τελειώσει η ιεροτελεστία αυτή, που για μένα είναι πολύ σημαντική. Συνήθως τον βλέπω που κοιτάει τον καθρέπτη με ένα βλέμμα σαν να λέει από μέσα του "άντε! τελείωνε πια, κάθε βράδυ τα ίδια!", αλλά με αφήνει να τελειώσω.
Κάποιες φορές όμως, που είναι κουρασμένος, μου λέει "αμάν ρε Λήδα, κάθε βράδυ τα ίδια, διάλεξε μια να τελειώνουμε!", κι εγώ του λέω "μπαμπά!!! κάτσε! απλά πρέπει να διαλέξω την καλύτερη οδοντόβουρτσα!"... δεν καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι για μένα να διαλέξω.

Αφού τελικά καταλήξω στη μία ή στην άλλη (συνήθως στη μία καταλήγω, όχι στην άλλη), βουρτσίζω μόνη μου τα δόντια μου. Αμέ! Βέβαια στο τέλος ο μπαμπάς μου μού τα ξαναπλένει γιατί πιστεύει ότι δεν τα έχω κάνει καλά, κι εγώ τον αφήνω για να μην τον στεναχωρήσω. Λες κι εκείνος τα κάνει καλύτερα.

Και μετά, βουρ στο κρεβάτι για να μου διαβάσει παραμυθάκια η μαμά, που συνήθως κάνει ότι νυστάζει.