Η βιβλιοθήκη.

Η βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη, μετά τις κούνιες, το δωμάτιο με τα παιχνίδια και την πλάτη του μπαμπά μου. Είμαστε πολύ τακτικοί επισκέπτες με τη μαμά μου (στη βιβλιοθήκη, όχι στην πλάτη του μπαμπά μου), και μου αρέσουν πολύ οι μικροί Κύριοι και μικρές Κυρίες. Η μαμά μου προσπαθεί να με πείσει να πάρουμε και κανά άλλο βιβλίο, αλλά εγώ έχω εκεί. Ο κύριος Αργόσχολος, η κυρία Εξυπηρετική και η παρέα τους μου αρέσουν πιο πολύ από όλα.

Εχτές είχαμε πάει με τη μαμά μου γιατί ήταν εκεί ένας κύριος συγγραφέας που έχει γράψει κάποια βιβλία που δεν τα έχω διαβάσει. Σπύρος Παπαδόπουλος λεγότανε, ή όχι, Γιάννης Γιαννόπουλος, αλλά όχι, θυμήθηκα... Βαγγέλης Ηλιόπουλος λεγότανε σίγουρα!

Έχει γράψει τον Τριγωνοψαρούλη, αλλά δεν τον ξέρω, τον έμαθα εχτές. Μας έκανε ερωτήσεις για τα βιβλία που μας αρέσουν, εμείς του κάναμε ερωτήσεις για τις ιδέες που του έρχονται στο κεφάλι, και μας έδωσαν και καραμέλες στο τέλος. Πήρα και αυτόγραφο!!! Με αγάπη στη Λήδα! Μου άρεσε πάρα πολύ. Το βράδυ που ήρθε ο μπαμπάς μου από τη δουλειά του που έχει απέναντι κάτι κούνιες πολύ ωραίες, του έδειξα αυτό το αυτόγραφο και του άρεσε πάρα πολύ! "Ωχ" μου είπε, "τι'ναι πάλι αυτό;" κι εγώ του είπα και χάρηκε πολύ!

Ο Φοίβος προσπαθεί να μου πάρει τα βιβλία μου! Ε, Φοίβο! Άστα βιβλία μου, θα τα σκίσεις! ΦΟΙΒΟ!!! Ρε μπαμπάάά!